Çelik Yapılar İçin Metal Kaplamalar

Çelik yapıların kaplanmasında en yaygın kullanılan malzemeler metal kaplamalardır. Günümüzde piyasada çok çeşitli metal kaplama malzemeleri mevcuttur. Bütün uygulamalar için en iyi bir sistemden bahsetmek mümkün değildir. 

Metal kaplama sistemini seçerken öncelikle projenin koşulları iyi analiz edilmelidir. Tasarımcı bir taraftan metalin maruz kalacağı iklim koşullarını, diğer taraftan nem kontrolü ve havalandırma için iç koşulları ve estetik şartları göz önünde bulundurmalıdır. Ayrı bir soru da kaplama sisteminden beklenen ömrün ne olduğudur. 

Bam sistemler diğerlerinden daha uzun bir ömre sahiptir. Ancak bu gibi tasarım kıstasları düşünülerek doğru metal kaplama sistemi seçilebilir. 

Önerilen Makale: Çelik malzemeler ve uygulamaları hakkında detaylı bilgi almak için otomat çeliği sayfamızı ziyaret etmenizi tavsiye ederiz.
 

Metal kaplama panelleri pek çok farklı cins metalden üretilebilir. Bunlardan en yaygın olanları çelik, alüminyum, bakır ve çinkodur. 

Metal cinsi seçimi performans, konstrüksiyona uyumluluk, ekonomi ve estetik gibi bazı faktörlere bağlıdır. 

Alüminyum, paslanmaz çelik, ve çinko gibi metaller koruma amacıyla boya ya da kaplama gerektirmez. Çelik ise korozyona karşı koruma için boyanmalı ya da galvaniz veya alüminyum ile kaplanmalıdır. 

En yaygın olan metal kaplama malzemeleri metalik kaplamalı çeliktir. 

Galvanize Çelik 

Galvanize çelik, en eski ve en yaygın metalik kaplama!' metal kaplamalardandır. Çeliğin çinko ile kaplanmasıyla elde edilir. Neredeyse her zaman fabrikada boyanmış olarak satılır. Zaten fabrikada uygulanmış boya, sahada yapılmış boyadan çok daha uzun ömürlüdür. 

Galvanize çelikteki (sacın her iki yüzündeki toplam) galvanik (çinko) kaplamanın birim ağırlığı genellikle 274g/m² dir. Kalınlığı ise 0,03mm civarındadır. Aynı kalınlıkta kaplanmış galvanize çelik farklı çevre koşullarında farklı oranda korozyona uğrayacaktır. Korozyonu hızlandıran etkenler arasında nem temasının süresi ve sıklığı; endüstriyel hava kirliliği; rutubetteki tuz oranı ve yüzey kuruma sıcaklığı gibi çevresel faktörler sayılabilir. 

Alüminize Çelik 

Metal kaplama malzemesi olarak alüminize çelik 1930’lu yılların sonunda ilk olarak kullanılmış ve ilk 1954 yılında piyasaya sunulmuştur. Kurban anot koruması ancak (deniz kenarlarındaki gibi) klörür iyonlarının bulunduğu ortamlarda sağlanır. Bu yüzden galvanize çeliğin aksine alüminyum kaplamanın sağladığı koruma, kaplama kalınlığı ile orantılı değildir. Genellikle bir yüzeye 0,04mm kalınlığında uygulanır. Galvanik kaplama gibi ömrü çevre koşullarına bağlı olarak değişmekle birlikte, alüminyum kaplamanın ömrü galvanizden daha kısadır. 

Paslanmaz Çelik

Paslanmaz çelik uzun Umudu ve korozyona dayanıklı bir malzemedir. Diğer metallere zarar verecek çetin ortamlarda sıklıkla kullanılır. 

Paslanmaz çelik, bakır ve diğer bazı metallerden farklı olarak bir alaşımdır. Çeliğe korozyona dayanıklı olması için krom, nikel, manganez ve bazen molibden katılır. Krom, 38 standart paslanmaz çelik alaşımında en az yüzde 11.5 oranında kullanılan vazgeçilmez bir bileşendir. 

Kaplama panelleri için paslanmaz çelik 300 serisi malzemeler tercih edilir. 302 ve 304 tipleri en yaygın kullanılanlardır. Tip 302 de yüzde 18 krom ve yüzde 8 nikel vardır ki bu malzemeye yüksek bir korozyon dayanımı sağlar. Tip 304  daha düşük karbon içermesi haricinde 302 ye benzer.  İçerdiği karbonun azlığı, 304 tipi paslanmaz çeliği kaynak uygulamasına elverişli kılar. Tip 316 ise molibden içerir ve bu da malzemenin aşırı sert koşullardaki dayanımını artırır. Ortalama kalınlıklar 0.38 mm veya 0.46 mm dir. 

Alüminyum 

Alüminyum panellerde minimum kalınlık 0.5 mm olup büyük açıklıklarda 1-1,2 mm kalınlıkta uygulanır. Alüminyum paneller genellikle 2.2 ila 2.7 kg/m² birim ağırlıktadır. 

Alüminyum yüzeyinde çok ince bir oksit film oluşturur. Beyaz pas (whiterost) adı verilen bu tabaka alkaliler ve asitler dışında havada taşınan birçok zararlıya karşı geçirimsizdir ve panelin ömrünü uzatır. 

Alüminyum, (çinko dışında) diğer metal kaplama malzemelerine göre oldukça yüksek bir genleşme katsayısına sahiptir. Tasarımda bu özelliği dikkate alınmalıdır. Bazı alüminyum türleri yüksek rijitlik ve mukavemet gösterir, ancak bunlar aksesuar (flashing) yapımında büyük dış açı oluşacak şekilde büküldüğü takdirde çatlayabilir.(Bunu önlemek için eğrilik yarıçapı büyük tutulabilir.) Metal kaplamada en yaygın kullanılan alüminyum alaşımı 3003- H14 tipidir. 

Alüminyum, hafif ve kolay şekillenen bir panel sağlar. Alüminyum panellerle yapılan kaplamalarda paslanmaz çelik ya da alüminyumdan mamul bağlantı elemanları kullanımı önerilir. Çelik ve bakır bağlantı elemanları alüminyum ile kullanılamaz. 

Alüminyum en çok kullanılan sandviç panel malzemesidir. Sandviç paneller iki kat metal levha ve bunların arasındaki ısı yalıtım katmanından oluşur. Alüminyum sandviç panellerde en sık kullanılan ısı yalıtım malzemesi poliüretandır. Poliüretan dışında ekstrüde polistren yalıtım malzemelerinin kullanımı da söz konusu olmaktadır. 

Alüminyuma lehim yapılamaz, ancak gerektiği yerde 1.3 mm veya daha büyük kalınlıktaki alüminyuma TIG (tungsten inert gas: tungsten atıl gaz) kaynağı uygulanabilir. Alüminyum genellikle koruyucu kaplama gerektirmese de piyasada boyalı ve anodik kaplamalı olanları mevcuttur.

Bakır 

Bakır, koruyucu kaplama gerektirmez. Havayla temas ettiğinde hızlıca yüzey parlaklığını kaybeder ve kahverengimsi bir renk alır. Yıllarla ifade edilen bir dönem sonrasında koruyucu bakır-oksidin oluşumu sonucunda mavi-yeşil bir renk alır. Bakır-oksidin oluşum süresi kaplamanın duruş eğimine, iklim koşullarına ve havadaki bileşenlere bağlıdır. Kaplama için kullanılan bakır 110 alaşımı yüzde 99,9 oranında saf bakır içerir. Bronz, yüzde 10 oranında çinko içeren bakırdır. 

Kaplama ve aksesuar (fiashing) malzemesi olarak 4,87 kg/m² ve 6,10 kg/m² birim ağırlıklı bakır yaygındır. Bakır lehimlenebilir. 

Oksidize bakır malzeme üzerinden akan su beton, tuğla ve kireç gibi malzemeler üzerinde leke yapar. Böyle durumlarda kurşun kaplı bakır kullanılabilir ancak o da koyu renkli malzemeler üzerinde leke bırakır. 

Bakır kaplama, montajı yapıldıktan 7 ila 10 yıl sonra parlak kızıl rengini kaybeder. İlk 2 ila 4 ay içinde koyu kahverengi olur. Yaklaşık 3 yıl içinde yeşil renkler yer yer görülmeye başlayıp 7 ila 10 yıl sonunda malzemenin tamamına hakim olur. 

Çinko 

Çinko paneller boya gerektirmez. Ancak oyuklaşma önlemleri gerektirir. Yüksek bir genleşme katsayısına sahip olan çinko 70Cnin altındaki sıcaklıklarda kolayca şekillendirilemez ve gevrekleşir. Kolayca lehimlenir ve genellikle 0,7 mm kalınlığında paneller halinde uygulanır. 

Kurşun 

Yumuşak bir metal olan kurşun kolay şekillendirilme özelliğinden dolayı aksesuar yapımında kullanılır. Yapısal mukavemetinin az olması nedeniyle kaplama malzemesi olarak pek kullanılmaz. Kolay lehimlenir. 
 

Boya sistemleri 

Boya metalin görünümünü güzelleştirmenin yanında esas olarak metali korumak amacıyla kullanılır. Fabrikada ya da yerinde uygulanır. Fabrikada uygulanmış boya daha uzun ömürlü ve estetiktir. 

Boyanın kalitesini etkileyen faktörler şöyle sıralanabilir: 

• Sertlik (çizilme direnci) 
• Adezyon (yüzeye yapışma kuvveti) 
• Parlaklık 
• Elastisite 
• Korozyon direnci 
• Genel dayanım 

Anotlama 

Alüminyumu korumanın bir yolu da anotlamadır (anodizing). Anotlama, ana metalin anot vazifesi gördüğü bir elektrolitik işlemdir. Yüzeye yapışan boya ve diğer sıvı uygulanan kaplamaların aksine anotlama nispeten daha kalın bir alüminyum oksit tabakası oluşturur ki bu elektrolitik reaksiyon sonucu alüminyum levhanın bir parçası haline gelir. Anotlama aşınmaya direnir, alüminyumun yüzeyini sertleştirir ve korozyon direncini artırır. 

Anotlama ile natürel veya renkli bir yüzey elde edilebilir; ne var ki geleneksel boyalara göre renk yelpazesi oldukça kısıtlıdır. En ince anotlama kalınlığı 0,002mm dir. 

Laminatlar

Laminatlar plastik film tabakası halinde uygulanır. Sıvı boya sistemlerinden daha kalın ve genellikle daha dayanıklıdır. Akrilik ve fiorokarbon film laminatlar en yaygın olanlardır. 
 

Çok sayıda panel şekli mevcuttur. Hatveli (oluklu) ve düz kesitli paneller farklı şekillerde imal edilir ve istenen fiziksel niteliklere ve estetik görünüme göre tercih edilir. Seçim, performans kadar genellikle estetiğe de dayalıdır. 

Kesit Geometrisi

En yaygın kesit hatveli kesitli panellerdir. Yapısal mukavemeti artırmakla birlikte hatveler birer yağmur kanalı da oluşturur. Hatveli panellerin montajı kolaydır, genellikle binili bağlantılıdır ve vida kullanılarak uygulanır. Bunlar da maliyeti düşüren etkenlerdir. 

Geleneksel kaplamalar içinde en yaygı dik kaburgalı yassı panellerdir. Farklı kesitli dik kaburgalara imkan veren oldukça basit bir tasarımdır. Bu kaburgalar panel profilini ve bağlantı (bini) şeklini belirler. 

Yüksek kaburgalı trapezoidal panellerde kaburga ilave yükseklik ve yapısal mukavemet sağlar. Bağlantı genellikle üçgen veya trapez şeklindedir. Bu paneller genellikle düşük eğimli çatılarda kullanılır. 

Panel Boyu

Fabrikasyon panellerde panel boyu, yalnızca nakliye sınırlamalarıyla ilgiliyken; şantiyede şekillendirilen panellerde, şantiyedeki yatay ve düşey taşıma olanakları ile sınırlıdır. Uzun paneller genleşme ve büzülme konularını akla getirir ki; bunlar da sistem tasarımında ve detaylandırmada çok önemli faktörlerdir. 

Panel Genişliği 

Panel genişliği tipik olarak 300 mm ile 1000 mm arasındadır. Seyrek vidalı geniş paneller rüzgarın kaldırma etkisinin daha büyük olmasına ve vidaların daha yüksek dönme dinamiğine maruz kalmasına sebep olur. 
 

Dik Bağlantı 

Dik bağlantıdan kasıt panellerin yatayda bağlantı yaptığı kısımların panel kesitinden daha derin bir hatve meydana getirmesidir. 

Kaynaksız Yassı Bağlantı 

Yassı bağlantı, yassı panellerin binili ve kenetli şekilde uygulanmasıyla oluşur. Yatay kaplamada (çatıda) uygulanan bir sistemdir. Kaplamanın altında iki doğrultuda sürekli bir platform olması zorunludur. Kaplama bu platforma monte edilir. Az eğimli çatılarda kullanımı tavsiye edilmez. 

Kaynaklı Yassı Bağlantı 

Sistemin su geçirimsizliğini artırmak amacıyla birleşim yerleri kaynaklanır. Bu sayede sistem düşük eğimli çatılarda da kullanılabilir. 

Bermuda bağlantısı 

Çatılarda uygulanır. Kiremit benzeri bir görüntü sağlar. 
 

Kaplama sistemi; panelleri, izolasyon katmanları ve aksesuarları ile bir bütün olarak düşünülmelidir. Montaj şekli, kaplamanın beklenen performansı göstermesini büyük ölçüde etkileyen önemli bir konudur. 

Kaplama Paneli Montajı 

Kaplama panelleri, çatıda aşık, cephede ise kuşak çeliklerinin eksenlerine dik doğrultuda yerleştirilir. Bini miktarının, iklim özelliği olan sıcaklık değişimlerine bağlı olmakla birlikte en az 15 cm olması zorunludur. Çatıda mahyaya, cephede ise saçağa daha yakın olan panel bir sonrakinin üzerine bindirilmelidir. Bu, yağmur veya kar suyunun drenajı için gereklidir. 

Kaplama panelleri çatıda aşıklara cephede ise kuşaklara bağlantı elemanları ile monte edilir. Panel, boyu doğrultusunda, bütün aşıklara bağlanmalıdır. Çünkü, bu aşık aralığına uygun kalınlık ve kesitte, gerekli yük aktarımını yapacak şekilde tasarlanmış paneller kullanılmaktadır. Ancak bağlantı doğru yapılırsa mesnetlenme koşulları sağlanmış olur. Panelin eni doğrultusunda ise panelin genişliğine bağlı olarak en azından bini kesimlerinde bağlantı yapılmalı, panel üreticisinin bu konudaki talimatlarına göre bağlantı elemanları sıklaştırılmalıdır. 

Isı yalıtımlı sistemlerde alt panelin montajı yukarıdaki esaslar doğrultusunda tamamlandıktan sonra, sıra izolasyon montajına gelir. 

Üst kaplama -kenetli sistemler hariç- Z profillerinin üst kanadına monte edilir: Burada da yukarıda anlatılan bini ve bağlantı şartları aynı şekilde geçerlidir. Farklı olarak, burada boyuna bini kesimlerinde su izolasyonu için elastik yalıtım malzemeleri uygulanır; bunların en yaygın' silikon esaslı olanlardır. Bir de saçak ve mahya kesiminde panel kesitinden dolayı ortaya çıkan boşluklarda bitüm emdirilmiş sünger şeritler kullanılmalıdır. Bu malzeme, aradaki izolasyon tabakasını (tek kat panel uygulamalarında iç ortamı) dış ortamdaki (toz, böcekler, kuşlar gibi) zararlılardan korur. 

Sandviç panellerin montajında bağlantı eleman' olarak trifon vida ya da kanca çubukları kullanılır Şantiyeye izolasyonu içinde yekpare şekilde geldiği için montajı daha hızlı gerçekleştirilir. Çelik sac kullanılarak yapılan sandviç panellerde izolasyon katmanı olarak camyünü veya taş yünü de kullanılabilir. Alüminyum sandviç panellerde ise genellikle poliüretan kullanılır. 

Düşük eğimli çatılarda karşılaşılan bir uygulama da altta trapez kesitli panel, arada ısı izolasyon malzemesi, üst tabaka olarak da su izolasyon membranının kullanıldığı sistemdir. Bu kompozit sistem tamamen şantiyede meydana getirildiği gibi; panel ve (genellikle krafi kaplı ekstrüde polistren) izolasyon malzemesinin kompozit olarak temin edildiği ve şantiyede bunun montajını takiben su izolasyonunun yerleştirildiği uygulamalar da mevcuttur. 

Aksesuar Uygulaması 

Mahya, sıva dibi, damlalık gibi aksesuarların montajında panel montajındaki bini kuralları aynı şekilde uygulanmalıdır. Bu elemanların bulunduğu kesimlerde ısı izolasyonu için poliüretan esaslı malzemelerin kullanılması gerekir. Böylelikle kaplamadaki ısı yalıtımının sürekliliği sağlanmış, ısı kaçışı engellenmiş olur. 
Kaplama elemanlarının montaj sırası aksesuarın cinsine göre değişir. Mahya elemanları üst panel montajını takiben yapılırken damlalık aksesuarları üst panelden önce yerleştirilmelidir. 

İzolasyon ve Buhar Tutucu Uygulaması 

Sandviç paneller dışında izolasyonlu kaplama sistemlerinin tümünde izolasyon malzemesi montajı şantiyede yapılır. 

Buhar tutucu, alt kaplama ile ısı yalıtım tabakası arasına serilen ve düşük eğimli çatılarda membran uygulamalarında kullanılan genellikle polietilen esas]ı bir şiltedir. Yapı içi ile dış ortam arasındaki sıcaklık farkından dolayı meydana gelen yoğuşma olayından izolasyon malzemesini korur. 

Isı izolasyon malzemelerinin nakliye sırasında, şantiyede depolama sırasında ve uygulama esnasında sudan korunması çok önemlidir. 

Alt Panelin Trapez Kesitli Olması Durumu 

Alt panelin montajını takiben çatıda aşıkların cephede de kuşakların doğrultusunda ve bu elemanların hizasında alt panel arada kalacak şekilde Z profiller monte edilir. İzolasyon malzemesi bu profillerin oluşturduğu ızgara aralarını tam olarak dolduracak şekilde yerleştirilir. Profiller kesitleri sayesinde izolasyon malzemesini tutar, ancak gerekli durumlarda (cephe kaplamasında her zaman) izolasyon levhaları birbirine polietilen esaslı yapışkanlı bantlar yardımıyla tutturulur. Üst panel de Z profilin üst kanadına vidalanır. 

Bu sistemde oluşturulan metal kaplamalarda üst panelin Z profile, L profilin de alt panele doğrudan teması söz konusu olduğundan bir ısı köprüsü meydana gelir. Bunun önüne geçmek için Z profile üst ve alt paneller arasına 1,5-2,0 mm kalınlığında neopren şeritler konabilir.

Alt Panelin Dik Kaburgalı Yassı Panel (kaset sistem) Üst Panelin Trapez Kesitli Olması Durumu 

Bu sistem daha kalın izolasyon tabakası elde etmeyi sağlar. Yine Z profiller kullanılır, ancak dik kaburgalar nedeniyle Z profillerden aşıklara veya kuşaklara doğrudan yük aktarımını sağlamak için daha uzun ve özel tip çift dişli vidalar kullanılmalıdır. İzolasyon birkaç tabaka halinde uygulanabilir. 

Alt Panelin Kaset Üst Panelin Kenetli Sistem Olması Durumu 

Burada alt panelin montajından sonra izolasyon, alt panelin dik kaburgaları arasında ve kaburga yüksekliği kadar kalınlıkta olacak şekilde yerleştirilir. Bu sistemde Z profiller yerine alt panelin dik kaburgaları üzerine L kesitli profiller vidalanır. Bu profillerin kaplama yüzeyine dik ve dışarı doğru olan kanadı üst kaplamanın kenetlerinin arasında kalacak şekilde üst paneller yerleştirilir ve kenetler sıkılır. 

Genleşme ve Büzülme Önlemleri 

Sıcaklık değişimi nedeniyle panellerde genleşme ve büzülme hareketleri oluşur. Boyuna doğrultudaki hareketler bağlantı elemanlarının toleransı, panel binileri ve saçak, mahya, yağmur oluğu, duvar kenarı ve sıva dibi aksesuarlarının kesitlerinde esneklik sağlayan bükümler sayesinde karşılanır. Enine doğrultudaki hareketlerde ise panellerin yan birleşimlerindeki bini payı ve yanal aksesuarların hareket toleransı yardımıyla sistemde deformasyonun önüne geçilir. Panellerin ve aksesuarların bindirme yerlerinde (silikon gibi) elastik özellikli su yalıtım malzemelerinin kullanılması zorunludur.

Drenaj Sistemleri 

Kaplamalarda hem iç hem de dış yağmur oluğu ve iniş borusu sistemleri kullanılmaktadır. İç oluk ve iniş sistemlerinden olabildiğince kaçınılmalıdır. İniş sistemlerine genellikle dairesel kesitli olduğundan "iniş borusu" denmektedir; ancak, kare veya dikdörtgen kesitli yağmur iniş sistemleri de tasarlanmaktadır. Bu aksesuarlarda en çok tercih edilen malzemeler çinko, bakır ve galvanize çelik sacdır. 

Oluk ve iniş borusu elemanları hazır olarak temin edilebileceği gibi metal levhaların şantiyede kesilip detayına uygun şekilde cakada bükülmesiyle de elde edilebilir. 

Yağmur oluğu (veya deresi), çatıdan gelecek yağmur ve kar suyunu taşıyacak kesit büyüklüğüne sahip olmalıdır. İniş borusu elemanları da yere aktaracağı su debisine uygun kesit genişliğinde ve çatı boyunca yeterli sıklıkta olmalıdır. İniş borusu sıklığı, olukta birikecek su miktarını ve dolayısıyla yağmur oluğu kesit alanı büyüklüğünü etkileyen bir faktördür. 

Yağmur olukları çatı konstrüksiyonuna en az 2mm et kalınlığındaki taşıyıcılarla (bracket) bağlanır (bir anlamda askıya alınır). Yağmur iniş boruları ise üstte oluğa ve cephede de cephe kaplamasına kelepçeler ile bağlanır. Bu bağlantıların nasıl olacağına proje detayları ve malzemenin bağlantı şekline uyumu göz önünde bulundurularak karar verilmelidir. Yağmur oluğu ile iniş borusunun birleşim yerinde tıkanmayı önlemek için süzgeç görevi yapan yaprak tutucu elemanlar kullanılmalıdır. 

Su uzaklaştırma sistemi elemanlarının montajında dikkat edilecek hususlar şöyle sıralanabilir: 

• Oluğu oluşturan elemanların yerleştirilmesinde suyun en yakın iniş borusuna doğru akması için uygun eğim verilmelidir. 
• Yağmur oluğu kısımlarının birleşim yerlerinde en az 15 cm bindirme yapılmalı ve birleşim kesimlerinde su sızdırmazlık. malzemeleri uygulanmalıdır. 
• Yağmur oluğu taşıyıcıları oluk kesitinin büyüklüğüne uygun et kalınlığında olmalı ve en azından 1 adet/m sıklıkta kullanılmalıdır (bu miktar oluğun büyüklüğüne göre artırılmalıdır). 
• Yağmur oluğu- iniş borusu birleşimlerinde su sızdırmazlık malzemeleri kullanılmalıdır. 
• Yağmur iniş borusu elemanları birbiri içinden geçecek, suyun dışarı sızmasını önleyecek şekilde yani bir üstteki eleman ile alttakinin içine girecek biçimde bağlanmalı ve üst eleman alttaki eleman içine en az 10 cm girmelidir. 
• İniş borusunun (suyun dışarı verileceği) alt ucunda suyun zemin düzlemine en fazla 450 açı yaparak çıkış yapmasını sağlayacak elemanlar kullanılmalıdır. 

Bağlantı Elemanları 

Çelik yapıların çatı ve cephe kaplamalarında kullanılan en gelişmiş bağlantı elemanı matkap uçlu vidadır Uygulandığı yerde (matkabın döndürmesiyle özel ucu sayesinde ) kendiliğinden delik açan bu vidaların baş kısmının altı rondela şeklinde geniştir ve bu kısmın altında bulunan lastik conta su sızdırmazlığı sağlar. Bunların (panelin panele, panelin çelik profile, aksesuarların panele monte edildiği yerler gibi) uygulandığı kesime göre, değişik boy, adını aralığı, dişli kısım uzunluğu ve adedi gibi özelliklerde olan birçok tipi vardır Önemli olan doğru vidanın seçilmesi ve bunun doğru (panel yüzeyine dik, ne contayı ezecek kadar sıkı, ne de boşluk kalacak kadar gevşek olmayacak şekilde) uygulanmasıdır. 

Sandviç panellerin montajında kullanılan kancalar ise genellikle galvanize çelik çubuklardır. Bunlar hazır "T şeklinde bükülmüş olarak temin edilebildiği gibi çubukların şantiyede bükülmesi de mümkündür. Bükülmüş kısa bölümü altta aşığı kavrayacak şekilde yerleştirilir üstte de panelin içinden geçtikten sonra rondela görevi yapan "semer" denilen bir tur rondela üzerine gelen somunla sıkıştırılıp küçük plastik külahlar ile bitirilir. Bu külahlar sistemi korozyondan korumak ve estetik görüntü sağlamak amacıyla kullanılır. Benzer bir malzeme vidaların üzerine de aynı amaçla yerleştirilir. Trifon vidalar da sandviç sistemlerin montajında kullanılan uzun vidalardır. Boy, renk ve adım genişliği açısından çok farklı tipleri mevcuttur.